Un mal exemplar, así de conciso e mal definido é o protagonista desta etnoficción. K-e os seus múltiples alter egos- é á vez que protagonista, espectador de si mesmo e como actor e espectador do seu quefacer diario, o patio de butacas é o recinto no que se alberga a súa historia. A súa viaxe -por así dicilo- é a oscilación e penduleo do seu corazón. Na súa cadencia, nese ir e vir que supón todo viaxe, na súa continua contradición co mito romántico, asistiremos a miles de formas distraídas. Baixo a aparencia dun sono, as accións e decisións que toma o protagonista, máis que marcadas dunha libre vontade, estarán dotadas de certo somnambulismo e, do suposto trastorno entre a realidade e a ficción; a película.
MEMORIA DE ANXOS
UN PROXECTO DE LONGAMETRAXE DE VICENTE VÁZQUEZ
Sinopse
BIOGRAFÍA DO DIRECTOR
Formado como artista visual, vén desenvolvendo dende o ano 2001 a súa actividade artística no ámbito das artes plásticas, o cinema e as artes vivas. As súas propostas resístense aos procesos de aculturación e acomodación polos que atravesa o acto creativo hoxe en día e andan na procura de espazos físicos -e psíquicos- fóra das codificacions institucionais ao uso.
No ano 2009 realiza a triloxía “Oficios Preventivos” coa que recibe do Ministerio de Cultura Español o premio nacional (INJUVE) na modalidade vídeo arte. Circunstancia que lle permite coñecer o realizador Oliver Laxe. Pouco despois, ambos comezan unha estreita relación profesional que dará como resultado a realización da curtametraxe experimental Paris#1. Pouco despois, Vicente colabora nas longametraxes de Laxe “Todos vós sodes capitáns” e “Mimosas”, que acadaron o recoñecemento da crítica internacional e foron premiadas no Festival Internacional de Cine de Cannes, Francia.
Neses anos, Vicente Vázquez leva a cabo os filmes Canedo, O Inimigo, 90º. Dobre vertente. Ton de escape e Goitik behera behetik Gora, premiado polo Festival Internacional de Cinema Documental Punto de vista e proxectado no Anthology Film Archive de Nova York, Festival internacional de cine de Las Palmas, BAFICI. Festival internacional Mar de Plata, Reina Sofia, ou Cineteca Madrid. Filmes que, a día de hoxe, a crítica cinematográfica recoñece como producions directamente vencelladas aos inicios do chamado Novo cinema galego.
Dende entón e ata agora, a práctica videográfica do realizador desenvolveuse entre o ámbito da industria cinematográfica e o terreo do vídeo arte, o documental de non-ficción, a etnografía, a antropoloxía visual ou mesmo o vídeo clip. Competencias aparentemente dispares que permiten que o realizador estableza un encontro entre as prácticas mais ortodoxas con outras actividades á marxe de calquera tipo de doutrina. Un modus operandi que repara nos cruzamentos entre técnica e etnia para así tratar de desmantelar -ou polo menos cuestionar- o binomio naturaleza-cultura. Xa que logo, no seu corpo de traballos atopamos máis preguntas que respostas. Unha angueira en continua aproximación na que están sempre presentes as convencións existentes na arte, a natureza propia do artista, o porqué do seu funcionamento así como o cuestionamiento do estatuto de autor como produtor de obxectos culturais. Así pois, ao longo destes anos traballou baixo diferentes denominacións: John Mouth, Juan de Pareja y esclavo de Velázquez, Zumo Natural, ESTADOSUNIDOS, QQ, Vázquez/Arrieta.
No ano 2013 xunto aos artistas Usue Arrieta, Marc Vives e Ainara Elgoibar pon en marcha Tractora Coop., cooperativa de artistas con sede en Bizkaia que se constitúe como organismo de soporte dos proxectos artísticos das súas socias, así como dos proxectos de terceiras persoas coas que os membros da cooperativa comparten intereses, afectos e inquietudes.
Deste xeito Vicente Vázquez vén colaborando en numerosos filmes nos que desenvolve múltiples roles. No ano 2015, traballa como montador no filme documental da realizadora Irati Gorostedi “Pasaia Bitartean”, filme proxectado no Festival de Cine Europeo de Sevilla, no Antology Film Archive de Nova York e no Reina Sofia National Museum of Art Center. Recentemente colaborou en varios dos filmes do cineasta e artista Gerard Ortin como co-guionista, axudante de edición ou mesmo asumindo tarefas de coprodutor. Estes filmes acadaron premios e mencións especiais en diversos festivais internacionais como Berlinale Shorts Competition, Festival internacional Cinema du Réel. Spanish Pavilion at the Venice Biennale 2023 – 18 Mostra Internazionale di Architettura. Festival Internacional Punto de Vista de Navarra, entre outros. Tamén colaborou con funcións como montador e facendo asesoramento narrativo nas curtametraxes da antropóloga visual Maddi Barber “Gorria” e “Alas/Tierra”, as dúas programadas e premiadas no Festival Documenta Madrid 2020, Festival Curtocircuito (Santiago de Compostela), Festival de Cine de Murcia (IBAFF), Zinebi (Bilbao), L’Alternativa, Festival Internacional de Cine Documental FIDBA, Aula Xcentric, CCCB Barcelona ou Filmoteca de Catalunya.
Outros realizadores cos que colaborou nestes últimos anos son Ione Atenea, no filme “Los caballos mueren al amanecer”, e na curta “Tengan cuidado ahí fuera” do realizador ferrolán Alberto Gracia.
No relativo ao ámbito das artes plásticas os seus traballos mostráronse en institucións públicas e privadas, nacionais e internacionais como Victoria and Albert Museum, Fundación Joan Miró, Fundación Antoni Tàpies, Museo Nacional centro de Arte Reina Sofia, Goethe Institute Wyoming Building, Asamblea de Bergen, CGAC, Ca2M, Museo San Telmo, Azkuna Zentroa, Museo de Belas Arte, TBK, Centro de Cultura contemporánea, Artium, Musac ou Museo de arte contemporáneo de Castilla y León.
Algunhas das súas vídeo-instalacións forman parte da Colección de Arte Contemporáneo “La Caixa”, Colección CGAC Centro Galego de Arte Contemporáneo, Colección Bilbao Arte, Colección de Arte Contemporáneo Universidad de Vigo e coleccións privadas.
Dende hai dous anos vive nunha pequena cabana situada na comarca dos Ancares, Lugo.
